Χαρισματικότητα

Όσο πιο ταλαντούχο είναι ένα παιδί τόσο ο αντισυμβατικός τρόπος σκέψης του το οδηγεί στην αίσθηση της απομόνωσης. Γι' αυτό το 25% των χαρισματικών παιδιών έχουν κοινωνικά και συναισθηματικά προβλήματα. Διάβαζε στα δύο του χρόνια, ανακάλυψε έναν νέο πίνακα λογαρίθμων στα οκτώ του, μιλούσε έξι γλώσσες στα δέκα του και στα έντεκα του ο William Sidis είχε γραφτεί στο Πανεπιστήμιο Harvard παραδίδοντας και μαθήματα στα μαθηματικά. Ωστόσο ο πατέρας του τον μεγάλωσε καταπιέζοντας τον και έγινε μνησίκακος μαζί του. Το αποτέλεσμα ήταν το χαρισματικό εκείνο παιδί να χάσει το ενδιαφέρον του για τα μαθηματικά στα δεκαέξι του που αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο, δεν ασχολήθηκε ποτέ ξανά με αυτά αλλά με άσχετες εργασίες και συμπεριφερόταν μελαγχολικά, σχεδόν αυτιστικά. Η ιστορία του Sidis είναι μια πιθανή πορεία ζωής για ένα ταλαντούχο παιδί, αν δεν...

Γιατί τα χαρισματικά παιδιά μπορούν να λύσουν ένα πρόβλημα πολύ γρήγορα χωρίς ωστόσο να μπορούν να περιγράψουν τα ενδιάμεσα στάδια; Γιατί μπορούν να λύσουν ένα πρόβλημα με πολύ δομημένο και πολύ γραμμικό τρόπο και να κάνουν λάθος σε μια απλή αριθμητική πράξη; Γιατί επηρεάζονται περισσότερο ή μπορεί να επηρεάζονται ελάχιστα από αισθητηριακούς περισπασμούς –οπτικούς, ακουστικούς, απτικούς, κλπ– από ό,τι οι μη-χαρισματικοί; Γιατί μπορούν να μάθουν πολύ εύκολα, να απομνημονεύσουν μεγάλες ποσότητες πληροφορίας αλλά όχι να «παπαγαλίσουν»; Γιατί μπορούν να ασχολούνται με πάρα πολλά πράγματα ταυτόχρονα ή πάλι μπορούν να εστιάζουν σε ένα μόνον πεδίο και να ασχολούνται με αυτό εις βάθος; Τι είναι αυτό που επηρεάζει την ικανότητά τους να εστιάζουν, να αναλύουν, να αποφασίζουν, να δρουν και να αντιδρούν με συγκεκριμένους τρόπους στα εξωτερικά...

Αρχίζουν να περπατούν και να μιλούν πολύ νωρίς. Μαθαίνουν να διαβάζουν χωρίς να τα έχει διδάξει κανείς. Κάνουν περίεργες ερωτήσεις για την ηλικία τους και επιδίδονται σε πολύπλοκους συλλογισμούς. Βαριούνται εύκολα, αντιδρούν έντονα, αμφισβητούν τα πάντα. Μένουν στο περιθώριο... Τα χαρισματικά παιδιά. Αντιστοιχούν στο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού. Χαρακτηρίζονται από σύνθετο τρόπο σκέψης, ποικιλία ταλέντων, έντονη κριτική διάθεση, τελειομανία, ιδιαίτερο χιούμορ, πολύ υψηλό δείκτη IQ και συχνά παρουσιάζουν συναισθηματική ανάπτυξη ξένη προς την ηλικία τους. Μερικά απ' αυτά διαπρέπουν. Τα περισσότερα, όμως, δεν...

Στην παρούσα εισήγηση εξετάζουμε την περίπτωση των χαρισματικών παιδιών και την θέση τους στο χώρο της εκπαίδευσης. Για τα χαρισματικά παιδιά έχουν δοθεί πολλοί ορισμοί (εθνικοί, ειδικής παιδαγωγικής, λειτουργικοί, διευκρινιστικοί) και μάλιστα η «χαρισματικότητα», όπως χαρακτηριστικά ονομάζεται, αναγνωρίστηκε μετά από 34 χρόνια προσπάθειας. Διάφοροι επιστήμονες, όπως ο Renzulli, ο Gardner, ο Heller, προσπάθησαν να προσεγγίσουν και να ορίσουν τη χαρισματικότητα και τα χαρισματικά παιδιά.  Σκοπός της έρευνας είναι να καθοριστούν τα...

Οι χαρισματικοί μαθητές με δυσκολίες μάθησης συνιστούν μία ετερογενή ομάδα που δεν έχει τύχει περαιτέρω προσοχής και διερεύνησης στα εγχώρια ύδατα, λόγω απουσίας πληροφόρησης από μέρους της πολιτείας και ανεπαρκούς επιμόρφωσης και κατάρτισης, όλων των εμπλεκόμενων φορέων αλλά και των εκπαιδευτικών. Σκοπός της έρευνας καθίσταται η συνοπτική εννοιολογική οριοθέτηση και παρουσίαση εννοιών όπως η χαρισματικότητα και οι μαθησιακές δυσκολίες με αναφορά σε κάποιες ημερομηνίες-σταθμούς. Έπεται η παρουσίαση των μαθητών που φαίνονται να εμπίπτουν και στις δύο παραπάνω κατηγορίες, γνωστοί στην ξένη βιβλιογραφία και ως 2E (Double Exceptionality/Twice Exceptional), διπλά ιδιαίτεροι. Κατόπιν, αναφέρονται οι δυσκολίες εντοπισμού τους και οι κατηγορίες που συγκροτούν βάσει των χαρακτηριστικών τους. Επιπλέον, γίνεται λόγος για την ανίχνευσή τους, τα...

Ο όρος χαρισµατικός καλύπτει ένα ευρύ φάσµα δυνατοτήτων για υψηλές επιδόσεις. Η ευφυΐα και η δηµιουργικότητα µπορεί να εκδηλώνονται σε ένα ή πολλά πεδία. Ενδέχεται όµως ο χαρισµατικός µαθητής να παρουσιάζει συµπεριφορά που να εµποδίζει την προσαρµογή τους στο σχολικό περιβάλλον. Η επισήµανση του χαρισµατικού-δηµιουργικού µαθητή να γίνεται σε µικρή ηλικία και η έγκαιρη ενίσχυσή του µέσω ειδικών εκπαιδευτικών προγραµµάτων. Ο διδάσκων διαπιστώνει την ταχύτητα µε την οποία µαθαίνουν οι χαρισµατικοί µαθητές, τον τρόπο µε τον οποίο συµπεριφέρονται στην τάξη, το ρυθµό οµιλίας τους, την προσοχή τους, τις κινήσεις, τη µνήµη, τη γενικότερη συµπεριφορά τους καθώς αυτά είναι οι ενδείξεις των εξαιρετικών ικανοτήτων τους. Ένα ευέλικτο και εµπλουτισµένο αναλυτικό πρόγραµµα δίνει τη δυνατότητα να υλοποιούνται δραστηριότητες που θα κρατούν...

Στόχος της παρούσας εισήγησης είναι να εκθέσει το φαινόμενο της χαμηλής επίδοσης που παρατηρείται συχνά στην εκπαίδευση των χαρισματικών παιδιών. Συγκεκριμένα, χαρισματικότητα θεωρείται η ικανότητα του παιδιού να επιτύχει μια ιδιαίτερα υψηλή απόδοση σε έναν ή περισσότερους τομείς και συνήθως εκλαμβάνεται ως μια ασύγχρονη εξέλιξη, ανάμεσα στη γνωστική, τη συναισθηματική και τη βιολογική του ανάπτυξη. Ως υποεπίδοση νοείται η χαμηλή επίδοση ενός μαθητή, η οποία έρχεται σε αντίθεση με το νοητικό δυναμικό του και τις δυνατότητες που αυτό προμηνύει. Ουσιαστικά, πρόκειται για αναντιστοιχία δυνατοτήτων και επίδοσης και θυμίζει την εικόνα του μαθητή που ενώ έχει τις δυνατότητες, ωστόσο τα αποτελέσματα της προσπάθειάς του δεν είναι τα αναμενόμενα. Τα αίτια αποδίδονται στον διαφορετικό τρόπο μάθησης που υιοθετούν τα χαρισματικά παιδιά, στην επιθυμία τους να γίνονται αρεστοί από τους συμμαθητές τους...

Σύμφωνα με τα σύγχρονα πολυδιάστατα μοντέλα που αναφέρονται στη χαρισματικότητα, εκτός από τα γνωστικά χαρακτηριστικά κατά τη διαδικασία αναγνώρισης των χαρισματικών παιδιών θα πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν και άλλοι τομείς, όπως ο κοινωνικός και ο συναισθηματικός. Η παρούσα εισήγηση θα επικεντρωθεί στις αντιλήψεις των γονέων για τα χαρισματικά παιδιά τους και στον σημαντικό ρόλο τους στην ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξή τους. Ορισμένα από τα θέματα που απασχολούν τους γονείς σχετίζονται με τους γονεϊκούς ρόλους, τις σχέσεις του παιδιού με τους συνομηλίκους του, την κοινωνική προσαρμογή του και κυρίως τις ιδιαίτερες εκπαιδευτικές ανάγκες των παιδιών τους. Συνεπώς, προκύπτει ότι η ύπαρξη κατάλληλων προγραμμάτων συμβουλευτικής υποστήριξης καθίσταται απαραίτητη για τους γονείς προκειμένου να είναι σε θέση να διαχειρίζονται τα κοινωνικά...

Της Ευφροσύνης Λιάσκα (Δασκάλα Π.Ε 70).  Η έρευνα αφορά τον τρόπο εκπαίδευσης των χαρισματικών μαθητών στο σχολείο.  Σκοπός της έρευνας είναι ο εντοπισμός των χαρισματικών μαθητών σε μικρή ηλικία, ώστε να υπάρχουν έγκαιρες παρεμβάσεις, προκειμένου να έχουν ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση και η αναζήτηση διεθνών εκπαιδευτικών πρακτικών στήριξης και τρόπων ανάδειξής τους μέσω εκπαιδευτικών ευκαιριών.  Αρκετοί χαρισματικοί μαθητές εξαιτίας της μη σωστής προσέγγισής τους μπορεί να αποκτήσουν αρνητική στάση απέναντι στο σχολείο ή μπορεί να υιοθετήσουν αρνητικές συμπεριφορές όπως: υπεροψία, μη ένταξη στις ομάδες των συνομηλίκων τους, υποεπίδοση, υπερκινητικότητα, διάσπαση προσοχής.  Το σχολείο μπορεί να σταθεί δίπλα στους μαθητές αυτούς και η διαφοροποιημένη διδασκαλία αποτελεί το σημαντικότερο βήμα στην...

Οι περισσότεροι από τους ερευνητές οι οποίοι ασχολούνται με τα χαρισματικά παιδιά προσδίδουν μεγαλύτερη έμφαση σε ζητήματα ευφυΐας και δημιουργικότητας και μικρότερη σε ζητήματα που αφορούν στους στρατηγικές που τα παιδιά αυτά χρησιμοποιούν για να προσαρμοστούν στο κλίμα της σχολικής τάξης. Μία από αυτές τις στρατηγικές είναι και η αίσθηση του χιούμορ. Έχει παρατηρηθεί πολλές φορές ότι, ενώ αυτό το χιούμορ δείχνει υψηλές γνωστικές λειτουργίες, δύναται να καταστεί ενοχλητικό και να προκαλέσει τη δυσαρέσκεια μαθητών και εκπαιδευτικών. Ο χαρισματικός μαθητής ο οποίος χρησιμοποιεί το χιούμορ του για να προσποιηθεί τον «εξυπνάκια» είναι πιθανό να το κάνει για πολλούς λόγους, όπως η ανία, το στρες και η προσπάθειά του να γίνει αγαπητός στους άλλους. Κι όμως, αυτά τα παιδιά δεν εκλαμβάνουν τη ζωή ως αστεία, αντίθετα...