<<Και οι περισσότεροι από μας θα συμφωνούσαν, είναι όμως δυσκολότερο από όσο ακούγεται. Υπάρχουν τόσες μάσκες που απαιτούν οι άλλοι να φορέσουμε για να καλύψουμε το αληθινό μας πρόσωπο, ώστε ορισμένοι άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν πάντα τον εαυτό τους όταν τον βλέπουν γυμνό στον καθρέφτη. Και πάρα πολλοί, δεν βρίσκουν ποτέ τον εαυτό τους για να τον αγαπήσουν.
Συνδεόμαστε με τον κόσμο μέσα από χιλιάδες κρυφά νήματα που δεν τα διακρίνουμε. Υπάρχουν τα νήματα των προσδοκιών των άλλων κι εκείνα που κατασκευάζουμε εμείς από ματαιοδοξία ή φόβο. Ο κόσμος είναι ικανός να σε περιβάλει πολύ γρήγορα με ένα μύθο που μπορεί να σε καλύψει σαν δίχτυ κι αν δεν έχεις αρκετή ευκινησία για να απελευθερωθείς, μπορείς να περάσεις ολόκληρη τη ζωή σου εκεί μέσα.
Ένας συνάδελφος μου περιέγραψε κάποτε κάποιον κοινό γνωστό μας, σαν έναν πολύ υπερήφανο άνθρωπο που είχε χάσει την εκτίμηση στον εαυτό του και εξαφανίστηκε από προσώπου γης. Ακόμη και σήμερα χαμογελάω όταν σκέφτομαι πόσο καλά εξήγησε ο συνάδελφος το πρόβλημα που δημιουργείται όταν προσπαθείς να είσαι κάτι διαφορετικό από τον εαυτό σου. Δυστυχώς, πάρα πολλοί κάνουν το λάθος να πιστεύουν πως η έπαρση θα τους δώσει την εκτίμηση που αναζητούν, όταν αυτό που τους χρειάζεται πραγματικά είναι η ταπεινοφροσύνη. Ορισμένοι νομίζουν ότι το να αποδέχεσαι τον εαυτό σου σημαίνει να είσαι υπερόπτης, για μένα όμως, αυτό φανερώνει ανασφάλεια. Όταν είσαι πραγματικά υπερήφανος, δεν χρειάζεται να παίρνεις προσποιητό ύφος. Αποδέχεσαι απλώς τον εαυτό σου όπως είναι και απαιτείς από τους άλλους να κάνουν το ίδιο.
Ξέρω πως κάποιοι πιστεύουν ότι η ματαιοδοξία πρόσφερε πολύ περισσότερα στον πολιτισμό απ’ όσα θα προσφέρει ποτέ η ειλικρίνεια, αλλά μου φαίνεται πως είναι καλύτερο να συμπονάς τον εαυτό σου και να συμφιλιωθείς μ' αυτό που είσαι, αντί να περάσεις τη ζωή σου προσπαθώντας να ευχαριστείς το πλήθος. Όταν στρέφεσαι προς τους άλλους για να σε επιδοκιμάσουν, αντί να επιδοκιμάζεις εσύ τον εαυτό σου, τους αναγορεύεις κριτές της αξίας σου και τους παρέχεις εξουσία πάνω σου, κάτι που δεν θα μπορούσαν να επιτύχουν αν δεν τους το εμπιστευόσουν εσύ.
Αν, λοιπόν, πρέπει να αναζητήσεις επιδοκιμασία, διάλεξε τους κατάλληλους ανθρώπους, κι αν δεν σου αρέσει αυτό που ακούς, πάρε μια δεύτερη, ακόμα και τρίτη γνώμη. Όταν κάποιος σε θέλει διαφορετικό απ' ό,τι είσαι ή αρνείται να σου επιτρέψει να είσαι ο εαυτός σου, προσπάθησε να καταλάβεις πως αυτό είναι, πραγματικά, δικό του πρόβλημα και δεν υπάρχει λόγος να το κάνεις και δικό σου. Όταν υποκρίνεσαι πως είσαι κάποιος άλλος, η αποξένωση από τον εαυτό σου κρατάει και τους άλλους μακριά. Και με τον καιρό, η αποξένωση γίνεται τρόπος ζωής.>>
Από το βιβλίο: Όταν οι εραστές είναι φίλοι – Μερλ Σέιν, Μετάφραση Γιώργος Δίπλας, ISBN 960-275-237-8, Εκδόσεις Γλάρος
Μοιραστείτε το άρθρο
Τελευταίες Αναρτήσεις
