Ευρήματα Έρευνας Terman για υψηλό IQ: Καταρρίπτοντας μύθους

Η μελέτη Terman άτομα με υψηλό δείκτη νοημοσύνης IQ Αποκαλύπτοντας ευρήματα, μύθους και παρανοήσεις

Η μελέτη του Lewis Terman για τα προικισμένα/χαρισματικά παιδιά (αρχικά γνωστή ως Γενετικές Μελέτες των Ιδιοφυών, «Genetic Studies of Genius») αποτελεί μία από τις πιο διάσημες μακροπρόθεσμες μελέτες στην ιστορία της ψυχολογίας. Το 1921, ο Lewis M. Terman, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Stanford, ξεκίνησε τη μελέτη, και το δείγμα αποτελούνταν από 1.528 παιδιά (11 ετών κατά μέσο όρο), με δείκτη νοημοσύνης IQ πάνω από 135 - κατατάσσοντάς τους στο 1% του πληθυσμού της εποχής. Οι συμμετέχοντες (οι “τερμίτες” λόγω του ονόματος του Terman) παρακολουθήθηκαν συστηματικά για πάνω από 80 χρόνια. Περιεκτικές έρευνες και συνεντεύξεις εξέτασαν όλες τις πτυχές της ζωής τους, συμπεριλαμβανομένων των επιτευγμάτων στην εκπαίδευση και την εργασία, της ψυχικής και σωματικής υγείας, της γονικής και συζυγικής κατάστασης, και της θνησιμότητας. Τα αποτελέσματα της μελέτης Terman παρέχουν σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τη μακροπρόθεσμη, πραγματικής κόσμου επίδραση της νοημοσύνης όπως ορίζεται και αξιολογείται από τις τυποποιημένες δοκιμασίες. Η εργασία του Terman ενέπνευσε επίσης επόμενες μελέτες των χαρισματικών (π.χ., Μελέτη των Μαθηματικά Προικισμένων Νέων), οι οποίες αναπαρήγαγαν και επέκτειναν πολλά από τα ευρήματά του. Αυτό το άρθρο περιγράφει την προέλευση και τη λογική της μελέτης, συνοψίζει τις γενικές τάσεις των "ευρημάτων" της, όπως χαρακτηριστικά των λανθασμένων προκαταλήψεων της κοινωνίας και των στερεοτύπων της, κατά των ανθρώπων με υψηλό δείκτη νοημοσύνης και ολοκληρώνεται με σύντομες περιγραφές ορισμένων από τα πιο σημαντικά μέλη της μελέτης. Αυτή η μελέτη αποτελεί μια σημαντική προσπάθεια για την κατανόηση μιας συγκεκριμένης πραγματικότητας και των τάσεων της.

Το ενδιαφέρον του Terman για τη νοημοσύνη προϋπήρχε της μελέτης των χαρισματικών παιδιών. Η διδακτορική του διατριβή το 1905 συγκρίνει τις πνευματικές και σωματικές ικανότητες αγοριών που προσδιορίζονται ως πολύ υψηλής και πολύ χαμηλής νοημοσύνης. Το 1916, ο Terman και οι συνεργάτες του δημοσίευσαν τη μετάφρασή τους του αρχικού τεστ νοημοσύνης IQ Binet-Simon. Βασίστηκαν κυρίως στο Stanford-Binet, ένα από τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα τεστ IQ, για την αναγνώριση των παιδιών για τη Μελέτη των Χαρισματικών. Σχεδόν όλα τα παιδιά που εντοπίστηκαν για τη μελέτη ζούσαν σε πόλεις της Καλιφόρνια (όπου περιορίστηκε κυρίως η αναζήτηση) και η πλειοψηφία τους προέρχονταν από οικογένειες μεσαίας έως ανώτερης τάξης. Ένας κύριος κίνητρο για τη μελέτη ήταν να καταρρίψει το στερεότυπο ότι τα παιδιά υψηλής νοημοσύνης ήταν σωματικά εύθραυστα, κοινωνικά ανίκανα και συναισθηματικά δυσπροσάρμοστα. "Early ripe, Early rot" ήταν μια φράση που χρησιμοποιούνταν συχνά για να τους περιγράψει. Η φράση αυτή, είναι μια παροιμία που σημαίνει ότι όταν κάτι αναπτύσσεται πολύ γρήγορα και γίνεται ώριμο πολύ νωρίς, τότε είναι πιθανό να χαλάσει επίσης πολύ γρήγορα. Ο Terman πίστευε ότι τα χαρισματικά παιδιά στην πραγματικότητα υπερ-διακρίνονταν με πολλούς τρόπους από παιδιά μέσης νοημοσύνης και ότι, αν τα αναγνώριζαν νωρίς, θα μπορούσαν να τους παρασχεθούν οι κατάλληλες ευκαιρίες που θα τους επέτρεπαν να εξελιχθούν στους ηγέτες της κοινωνίας. Όπως και πολλοί από τους συνομηλίκους του, ο Terman υποστήριζε την ευγονική, αν και οι απόψεις του δεν ήταν τόσο ακραίες όσο εκείνες που κρατούσαν πολλοί άλλοι της εποχής.

Περίληψη Ευρημάτων μελέτης Terman για τα άτομα με υψηλό δείκτη νοημοσύνης IQ

Η μελέτη παρήγαγε έναν πληθώρα δεδομένων: πέντε βιβλία, μία μονογραφία και εκατοντάδες άρθρα. Όταν αξιολογήθηκαν αρχικά, τα παιδιά «τερμίτες», απέδειξαν τη λανθασμένη άποψη για στερεότυπο "Early ripe, Early rot" (όταν κάτι αναπτύσσεται πολύ γρήγορα και γίνεται ώριμο πολύ νωρίς, τότε είναι πιθανό να χαλάσει επίσης πολύ γρήγορα). Σε σύγκριση με παιδιά της ίδιας ηλικίας, αλλά με μέση νοημοσύνη, οι συμμετέχοντες ήταν ψηλότεροι, βαρύτεροι και πιο δυνατοί, είχαν την ίδια συχνότητα μεταδοτικών νοσημάτων, καλύτερη διατροφή και ήταν εξίσου συναισθηματικά καλά προσαρμοσμένοι. Τα χαρισματικά παιδιά ενδιαφέρονταν για τα αθλήματα όσο και τα παιδιά με μέση νοημοσύνη, ανέφεραν ότι περνούσαν κατά μέσο όρο πάνω από 2 ώρες την ημέρα με παιδιά εκτός του σχολείου και δεν ανέφεραν ότι υφίσταντο περισσότερο κοροϊδία από τα "κανονικά" παιδιά. Ωστόσο, τα χαρισματικά παιδιά επεδείκνυαν ελαφρώς λιγότερο ενδιαφέρον για ανταγωνιστικά παιχνίδια, κατατάσσονταν ως κάπως λιγότερο κοινωνικά και ανέφεραν ότι παίζουν μόνα τους λίγο περισσότερο από τα παιδιά του γενικού πληθυσμού. Καθώς μεγάλωναν, τα παιδιά-τερμίτες, επέτυχαν πολυάριθμα θετικά αποτελέσματα σε πολλούς τομείς και με πολύ μεγαλύτερο ρυθμό από τα άτομα με μέση ευφυία: το δύο τρίτα από αυτούς απέκτησαν πτυχίο προπτυχιακών σπουδών (10 φορές το ρυθμό του γενικού πληθυσμού της εποχής) και 8 φορές περισσότεροι απέκτησαν διδακτορικά σε σχέση με τους τυπικούς αποφοίτους κολεγίων. Η επαγγελματική τους επίτευξη ήταν επίσης εντυπωσιακή, με το 95% των ανδρών να εργάζονται σε θέσεις που κατατάσσονται ως "επαγγελματικές" ή "υψηλού επιπέδου επιχειρήσεις" από το Γραφείο Απογραφής των ΗΠΑ και να λαμβάνουν εισόδημα που ήταν 4 φορές μεγαλύτερο από τον γενικό πληθυσμό. Λόγω της έλλειψης ευκαιριών της εποχής, τα επαγγελματικά αποτελέσματα των γυναικών ήταν λιγότερο εντυπωσιακά. Πάνω από το 90% των συμμετεχόντων παντρεύτηκε και πάνω από το 80% είχε παιδιά. Οι ιδιοφυείς παρέμεναν πιο υγιείς από το γενικό πληθυσμό καθώς γέρναν, ζούσαν κατά μέσο όρο περίπου 10 χρόνια περισσότερο και διατηρούσαν τη θέση τους στο 1% της νοημοσύνης, όπως αποδείχθηκε από τα τεστ νοημοσύνης (IQ test) που έλαβαν αργότερα στη ζωή τους. Ωστόσο, οι ιδιοφυείς δεν υπερέβησαν τον γενικό πληθυσμό σε όλους τους τομείς και δεν τα πήγαν καλύτερα όσον αφορά τον αλκοολισμό, την αυτοκτονία και το διαζύγιο.

Τι δείχνει η μακρόχρονη μελέτη για τους ανθρώπους με υψηλό δείκτη ευφυίας:

1. Eκπαιδευτική & επαγγελματική επιτυχία:
• Υψηλότερη ακαδημαϊκή επίδοση.
• Μεγαλύτερη παρουσία σε πανεπιστήμια & ανώτερα πτυχία.
• Ηγετικές θέσεις & συμβολή στην καινοτομία.

2. Κοινωνική προσαρμογή & ποιότητα ζωής:
• Καλή κοινωνική προσαρμογή.
• Ικανότητες διαπροσωπικής επικοινωνίας.
• Ισορροπημένη ποιότητα ζωής.

3. Διάψευση στερεοτύπων:
• Όχι απαραίτητα κοινωνικά αδέξια ή μονοδιάστατα ενδιαφέροντα.
• Πολυδιάστατοι χαρακτήρες.
• Πλούσια ενδιαφέροντα σε διάφορους τομείς.

Η Μελέτη του Terman αποδεικνύει την αξία της υποστήριξης προικισμένων ατόμων, τα οποία μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στην κοινωνία, ωφελώντας όλους μας. Επίσης, δείχνει ότι με τη σωστή κατανόηση και υποστήριξη, τα προικισμένα άτομα μπορούν να αξιοποιήσουν τις ικανότητές τους και να συμβάλουν σημαντικά στην πρόοδο της κοινωνίας.

• Υπογραμμίζει τη μοναδικότητα των προικισμένων και την ανάγκη κατανόησης των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν.
• Στρέφει την προσοχή στη σημασία της υποστήριξης και ανάπτυξης αυτών των ατόμων.
• Επισημαίνει την ανάγκη για κατάλληλη εκπαίδευση, κοινωνική υποστήριξη και προσωπική ανάπτυξη.
• Παρουσιάζει πρακτικές συμβουλές για εκπαιδευτικούς, γονείς και ψυχολόγους που ασχολούνται με προικισμένα παιδιά και εφήβους.
• Τονίζει τη σημαντική συμβολή των προικισμένων ατόμων στην κοινωνία.

Διακεκριμένοι Συμμετέχοντες

Πολλά από τα παιδιά-τερμίτες, είχαν εξαιρετικές επιτυχίες. Οι Lee J. Cronbach και Robert R. Sears ήταν δύο επίσημοι ψυχολόγοι - και οι ίδιοι υποκείμενα, καθώς συμμετείχαν ενεργά στη μελέτη κατά τα τελευταία χρόνια. Ο Ancel Keys εφεύρε το K-ration. Ο Jess Oppenheimer δημιούργησε, παρήγαγε και έγραψε το I Love Lucy. Ο Edward Dmytryk σκηνοθέτησε 23 ταινίες, μια από τις οποίες (Crossfire) απέσπασε υποψηφιότητες για το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας και Καλύτερης Σκηνοθεσίας στα Βραβεία Όσκαρ. Ο L. Sprague de Camp ήταν βραβευμένος συγγραφέας φαντασίας και επιστημονικής φαντασίας. Ο Norris Bradbury ήταν διευθυντής του Εργαστηρίου Los Alamos National. Η Shelley Smith Mydans ήταν μυθιστοριογράφος και δημοσιογράφος για το Life και το Time. Ο William A. P. White, γράφοντας υπό το ψευδώνυμο "Anthony Boucher", ήταν ένας από τους αρχικούς συντάκτες του περιοδικού The Magazine of Fantasy and Science Fiction. Ο Douglas McGlashan Kelley ήταν ο κύριος ψυχίατρος κατά τη διάρκεια των δικαστηρίων της Νυρεμβέργης. Παρόλο που η μελέτη παρήγαγε εξαιρετικά επιτυχημένους συμμετέχοντες, δεν παρήγαγε κανένα "αμφισβητήσιμο ιδιοφυή", και κανένας από τους μελετηθέντες δεν κέρδισε Νόμπελ Βραβείο. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι δύο νικητές του Βραβείου Νόμπελ στη Φυσική, William Shockley και Luis Alvarez, εξετάστηκαν αλλά δεν πληρούσαν τα κριτήρια για να συμμετάσχουν στη μελέτη. Ο Terman ήταν πολέμιος των διακρίσεων και της αποκλειστικότητας, και έβαλε τα πάντα στην υπηρεσία της δημοκρατίας και της ισότητας των ευκαιριών. Ωστόσο, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, ήταν υποστηρικτής της ευγενικής διαπλοκής και η έρευνά του για τα ενδεχόμενα πλεονεκτήματα των ατόμων με υψηλή ευφυία και των γονικών τους εντυπώσεων σε αυτά, είχε επίσης και αυτό το περιθώριο ανθρώπινου σφάλματος και προκατάληψης. Είναι σημαντικό να αναγνωριστεί τόσο η σημαντική συμβολή του στην επιστήμη της ψυχολογίας όσο και οι περιορισμοί των απόψεών του.